öz geçmiþimin içinde de illaki
tüm yakýn çevremin
günü birlik her hamallýðýný üstlendim
iyilik damarýma sýðýnanýn ihtiyacýný gidermekte
hep kanaate özgü bir çerçeve içinde gezindim
para pul hýrsý yoktu ki gözümde
fýtratým hiç uymadý gitti bu çarpýk düzene
kendi kendime kaldým her anýmda
bu ummanda
tek baþýna dalýp ta çýkan bir martý gibiydim
kimin derdine biraz merhem sürsem
tüm sorunlarýný benim sýrtýma yüklerdi
ayaklarýmla yüreðimeydi hep zulümüm
kimisi saf görerek yalakalaþtý
kimi heves ve neþemi çalýp da gitti
kimisi de avuçlarýma dikti gözlerini
bu insafsýzlýk arenasýnda yem oldu tüm ömrüm
oysa ki kendi kýçýna yer bulamayan kiþi
beni ne ilgilendirirdi
sitem yüküne köle olmak neyi nasýl deðiþtirirdi
elin cezasýnýn altýnda yandým kamçý sesleriyle
kimi yalan dolana sarýldý
kimisi de çýkarý için bir tuzaktý bu yufka yüreðime
gönül bonkörü olmakla kimi ihya edebilirsin ki
gözleri aç olduktan sonra
zenginlik nasip deðilmiþ bana
zira gönül cebim her an açýktý tüm garibanlara
belki masalarýna bir havyar koyamadým ama
aç ve açýkta da kalan olmadý
her ne kadar kendi külhanýmda zorlansam da
hiç deðilse vicdaným çok rahattý
içimin tüm hücrelerinde kaynardý
bir küçük kazan
ondandýr etrafýma yanaþamadý hazan
ilkbaharý olmasa da kýþý görmediler ya
oda bana yeter
çaresizlik sardý mý etrafýmý
ne eder ederde
bir yolunu bulurdum bu çýkmazýn
tüm faturalar topyekûn tarafýma kesilse de
bu çileli yýlarda da hiçbir gün duyamadým
bir elin o sýcaklýðýný
kime gönül verdiysem hep fos çýktý
þükürle dost oluþum tam bu günlere denktir
kýrpýldýkça bir kel kaza döndüm
gönül kapým her ne kadar kapanmadýysa
içeri girip usulca benim için kapatanda olmadý
oysaki
benimde sevecen bir kalbim vardý
gözlerimde pýrýltýlý bir bekleyiþ içindeydi
dokundukça kanýyordu vuslat aðacým
þu pak gönlüm ise
evimde ki doksan dokuz çiçek gibiydi
etrafýmda her gün pervane olanlar
üç baharda yaþayýp da durdular
bense hep kýþa misafirdim
balýk bilmese de halik bilsin diye
bu dik yokuþlarda fark ettim düzlüðün kýymetini
nefes nefese kaldýðým o an
hep nankörlerin okuna hedef olurken
kadir kýymet bilmeyenlerin bu yozluðunu
bahçemde ki aðaçlarýmla
bir kedi bir köpekle tek baþýma kaldýðýmda
kediyi besledikçe anladým köpeðin kýymetini…
AZAP...(Kadri Atmaca) 31.10.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!