umutlarýn tükendiði anlar .. sýradan bir gece
Oturmuþ sahilde bakarken öylece..
iskeleye yanaþan vapurun sesi nahoþ
alýp götürcek uzaklara belli
narkoz misali iki dube raký edasýnda deniz kokusu.. kapat diyor gözlerini..
ýsrarcý bir kaç akþamcý kuþ refakatçi kalmýþ ..hasta muamelesinde
düþtü düþecek kafa ...dalarken uzaklara karanlýk ufuklarda..
neyseki omuz desteðinde.
bir yýldýz kayar aniden ..akla düþersin ..
denizin kuþun çabasý boþ deðil
gülüþünde yansýyýnca dalgalara
ertelenir bitmeler umutlarda..
taa ki
sýradaki tükenmeler yolu düþene dek sahillere
kýsýr döngü yýldýzlarýn kaymasý ..her seferinde yeniden
hani var ya
þu sönmeyen ateþi hayallerin
tatlý bir esinti bile canlandýrmaya meyilli kor’unu
afrodizyak þarkýlar hep var akþamcý kuþlardan
uzanýnca çimlere alýnca deniz kokusunu
daðlara taþlara yazmaya ne gerek
deðilmiki narkozda bedava..
desene
bitmelere zorlamak aptalca belkide..
yoksa katýksýz sahile çýktýðýný bilirken yollarýn istanbulda
büyüdüðünü sanýp av olma zamaný geldi diyen balýðýn
oltaya saldýrmasý misali
yolara düþmek..
bir çeliþki daha takýlmýþken oltaya
gelip gitmeler ..
yeþerip solmalar ..
aevlenip sönmeler ..
anlamsýz çýrpýnýþlar .. umutlarda..
gün doðmakda yine usulca
hayatsa çaðýrýyor
iki damla yaþla..uykusuz aþiyan sabahýnda...