SEN AĞA BEN AĞA
Ýnekler yavrusunu dað, bayýrda unutmuþ.
Koyunlar köyün deðil, þehrin yolunu tutmuþ.
Çoban kardeþ kavalý, üç kuruþa okutmuþ.
Evi kim süpürecek, inekleri kim saða.
Öyle bir hale geldik, sen aðasýn ben aða.
Keçiler kayalýkta, yavrusunu unutmuþ.
Süt vermemiþ yavruya, zavallýyý uyutmuþ.
Koyunlar her bir söze bin bir yalan uydurmuþ.
Çalýþana diyorlar, hele bakýn ahmaða.
Öyle bir hale geldik, sen aðasýn ben aða.
Gözünde gözlükleri, elinde çantasý var
Bir elinde çanaðý, süt koyacak tasý var.
Ne iþbilir çalýþýr, her gün bir hatasý var.
Aþaðýlara bakmaz, gözleri bakar daða
Öyle bir hale geldik, sen aðasýn ben aða.
Dehlize memur dedik, her türlü yolu tuttu.
Makam, mevkisi oldu, çalýþmayý unuttu.
Ýþler doðru gitmedi sonunda hapý yuttu.
Bir ferman çýkarsalar, atsalar çok uzaða.
Öyle bir hale geldik, sen aðasýn ben aða.
Zorluklar herkese zor, bu kaçýþlar niyedir.
Vicdaný unutanlar, kalbiniz nerededir.
Makam iþgal edenler, bu sözlerim sizedir.
Bu yol öyle gider mi? Açgöz düþermiþ aða.
Öyle bir hale geldik, sen aðasýn ben aða.
28.10.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.