Vaha

silisli bir acýdeþen
camgöbeðinden hoyrat
kâh deniz görür
kâh çölün ortasýnda
rüzgârýn gâhýndadýr sürgün
taþýr beni tane tane



sana bürünen serap utanýr
kýnýndan çekilir büsbütün içim

gölgeler aklýný yitiriyor
bu güneþ midir alevli feracen



ben bir buluttum; gözlerinde yaðmur
ben bir unuttum; kendimi -senden daha çok
ben bir suydum gözlerinde vaha arayan


kaybolmuþtum, kaybolmuþtum...






Sosyal Medyada Paylaşın: