Bugün Nazarý birbirine deðmeyen, Rahmet de denilen, Usul usul düþen, Yaðmur yaðýyordu üzerine.
Baktým Korunacak, Saklanacak, Ondan kaçacak Bir yer, Bir þey aradýn durdun.
Yapma!
Dertlenmiþ bir gönül misali, Zerre zerre toplanýp Bulutlanmanýn, Kararmanýn; Dolup, dolup topraða düþmenin, Onu özümsemenin, Kabul etmenin bile hakký var.
Yapma!
Yaðmurun ertesi güneþti, Her sabah doðar, Her akþam batardý. Ziyasý ayrý Sýcaklýðý ayrý Baþlý baþýna bir düzendi.
Güneþ doðuyordu üzerine Baktým Örtecek, Karartacak, Onu gizleyecek Bir þey Bir perde aradýn durdun.
Yapma!
Güneþ, Yaðmurun getirdiði rahmeti Eðrisiyle Düzüyle Yanlýþýyla Doðrusuyla Ne þekilde olursa olsun Lakin hakkýyla Gün yüzüne çýkarmakla Görevli memurdu. Onu anlamanýn bile hakký var. Anlamadýn,
Anla!
Gün döner, Gündönümü olur. Mevsim deðiþir, Ýlk bahar olur. Nice güzellikler yeþerir, Kýr çiçekleri, Isýrgan otu, Deve dikeni, Dað kekiði aþka gelir.
Bunca güzelliðin üzerine Sana tatmin edecek, Göze hoþ gelecek, Þifa olacak, Ya da Açlýðýný doyuracak Bir yer Bir zaman aradýn durdun. Bugünü çiðnedin geçtin. Ezdiðin o günün bile hakký var.
Yapma!
Bir derde muzdarip olunca Derman sormadýn. Bir telaþtýr aldý gitti, Sabretmeyi bilmedin. Yaþamak için bir umut Her zaman vardý, SEN Kalbini, can evini öldürdün.
Gerçekliðin içinde Küçücük bir yalan uydurdun. Ýnandýrdýn önce, Sonra sen de inandýn. Ýnancýn bile kul üzerinde hakký var.
Yapma!
Kendini taný, kendini bil!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.