HADI GEL ARTIK

’’hadi gel artýk....’’
kelebeklerin telaþý baþlar
uzayan bir yolculuktur
boðazýmda düðümlenir hýçkýrýklar
üzerimizde papatya beyazý sevdalý gömlekler
hasret rüzgarlarý eser gibi
papatya gözlü sevdamýzýn pembe dokunuþunda gizliden
akþamýn getirdiði bir güzellik
alaimisema ile sergilenir görkem
ebemkuþaðý bir nur doðardý maviliðime
yemekler soframýzda hazýr
yaþamak bir nefes gibi
hadi gel artýk...

ýslanacak dudaklarým gecemde nöbetlerdeyim
gözlerimden kanatlanýr bir ýþýk
kumru bakýþlarýnda gizem fýþkýrýr
özlem dolu denizimin maviliðindeyim
dinlendirirdi bir kýrmýzý þarap bedenimizi
serinletirken yüreðimizi
zaten özgür yaþardý kuþlar
boþ verdim yaþamaya ben de artýk
ah o özlem
nerede kaldý desem
var mý yok mu
özledim...

onlar da döner bir gün yuvaya
üþürken kanatlarý büzülürdü
sýzlanýrdý ayaklarý kumrularýmýn
hareli nöbetlerdeyim uykusuz bakýþlarýmla
saðýlýrdý geceme bulutlarým
bir gecenin getirdiði özlem
hadi gel artýk
ýslak düþlerimde boðulmadan, hadi gel...

Behçet Bük Eskiþehir
26.10.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: