BÖYLE KADER İSTEYENİN BAŞINA

Elif ebem ölmüþ yuva yýkýlmýþ
Emmi dayý bir kenara çekilmiþ
Dedem çocuklarý ortada kalmýþ
Böyle kader isteyenin baþýna.

Bize sahip çýkar bacým var diye
Kýþýn giderlermiþ Toprak Kale’ye
Yazýn gelirlermiþ tekrardan köye
Böyle kader isteyenin baþýna.

Yoksulluk gariplik bükmüþ bellerin
Hizmetin etmiþler yaban ellerin
Daim sahipsizlik kýsmýþ dillerin
Böyle kader isteyenin baþýna.

Ýki sene sonra dedemde ölmüþ
Teyzem,anam,dayým arada kalmýþ
Göksunlu dayýmý evlatlýk almýþ
Böyle kader isteyenin baþýna.

Küçükten teyzemi gelin vermiþler
Bir daha da ne aramýþ sormuþlar
Ne var ise ellerinden almýþlar
Böyle kader isteyenin baþýna.

Masum anam köyde arada kalmýþ
Mustafa emmisi yanýna almýþ
Sefil anam her gün yaþarken ölmüþ
Böyle kader isteyenin baþýna.

Teyzemin,anamýn yüzü gülmemiþ
Ömürleri geçmiþ huzur bulmamýþ
Her iki masum da murat almamýþ
Böyle kader isteyenin baþýna.

Kul Eþref’im der ki elden ne gelir
Yad el senin geçmiþini ne bilir
Yakýnlarýn gider adlarý kalýr
Böyle kader isteyenin baþýna.


28.03.2020 Cumartesi saat 13.20

Eþref Ekici
Kul Eþref

Bu þiiri,anam ve yakýnlarýnýn anýsýna içimden geldiði þekilde yazdým.
Bu þiir,tamamen gerçek bir hayat hikayesinin özetidir.
Okuyucularýma içten sevgi ve saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın: