HİCRAN

Hicranýmý sessizce,yine gönle gizledim,
Akþamýn sessizliði,içimde efkâr hüzün.
Yarim leylak kokunu,bilsen nasýl özledim,
Þiirlerimde ismin,fýrçamda senin yüzün.


Paletimde yedi renk,tuvalimde gül yüzün,
Nice resimler yapsam,hepsinde senin izin,
Yýllar var ki sönmedi,yürekte yanar közün,
Gönül umuda düþmüþ,uzak ufukta gözüm.


Sessiz geceler boyu,gönül girdaba düþmüþ,
Gözlerde nem bulutu,kirpiðe çiyler düþmüþ,
Sazýmýn tellerine,þafaktan efkar düþmüþ,
Hasrete mýzrap vurur,telinde efkar sazým.


Bütün gizli zevkleri,içesim gelir gözden,
Onca dertli tümceyi,düþesim gelir sözden,
Canýmý yaþ edip’te,dökesim gelir gözden,
En aðýr özlemlerle,hicranla dolu özüm.


Masamda boþ kadehim,ardýnda bir kaç þiþe,
Efkarlar katar katar,meyler vermiyor neþe,
Zihnimde onca sözcük,dolanýr bucak köþe,
Binlerce þiir yazsam,tükenmez sana sözüm.


Ömrümün harmanýnda,ne sap kaldý ne saman,
Kum saati azaldý,tükendi onca zaman,
Öyle derin ki yaram,yarim sendedir derman,
Bir göz ucu bakýþýn,çaredir derde gözün.


Tuðal KÖSEMEN
23.Ekim.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: