Beklenen

Sanatla gelen mucizesin sen,
Sanat sahibini bilmen,
Þükretmendir istenen,
Þükürle çoðaltman,
Niyazla istemendir beklenen.

Sabrý unutmadan,
Tedbiri býrakmadan
Tevekkülü tam edip,
Teslimiyeti hissedip,
Ýhlâsla, edebi bilip
Huzurda Rýza isteyip
Huþu ile bekleyip
Gönül ile seslenip
Hal ile dile gelip
Lafzý aþk,varlýðý hiç edip
Kendini bilip, huzurda beklemen.

Muhabbet le geleni
Hakk diyerek dile getirmen
Tefekkürle yükselmen,
Varlýðýnýn gayesini bilmendir
Ýstenen,

Sahi hiç düþün mü kendini?
Neden yaratýldýðýný, kusursuz olduðunu,
Yaþama gayeni, ne kadar vakit ayirdin?
Kusursuz bedenin sahibine,
Yoksa sahipsiz, sebepsiz mi sandýn?
Düþünmeye vakit mi bulamadýn?
Neyin peþine düþtün, nerede kayboldun?
Peþine düþtüðün de O’nun deðil mi?
Aldandýðýn Dünya deðil mi seni oyalayan?
Yalnýz kaldýðýnda kim ne kadar yakýn sana
düþündün mü?
Sor bir kendine?
Bu kadar kusursuzluðun sahibi kim diye?
Düþün ve þükret!
Þükür ile ihlasý bir et,
Ýmanla amel et,
Ýlahi Rýza ile dua et,
Kendini son nefeste düþünerek,
Huzura, sürur â, gerçek olana
Her daim yakýn et.

Sosyal Medyada Paylaşın: