AFFETMEM
Hiç aklýmdan çýkmýyor, o kor gibi sözlerin
Bin piþmaným desen de inan affetmem seni.
Neden kalbimden vurdu, o sevdiðim gözlerin
Bin piþmaným desen de inan affetmem seni.
Sevdanýn kýyýsýnda gezemedik bir türlü
Canevim vurgun yedi acýlar türlü türlü
Anýlarý hapsettim her sayfasý mühürlü
Bin piþmaným desen de inan affetmem seni.
Ben de senden vazgeçtim, kalpte silindi adýn
Sözümüzü çiðnerken, hiç mi hicap duymadýn
Boþa bu çýrpýnýþýn, arþa çýksa feryadýn
Bin piþmaným desen de inan affetmem seni.
Bir eylül sabahýnda veda etmeden gittin
Ýçimdeki ümidi bir bir sarartýp döktün
Gönlümün sultanýydýn, sen tahtýný terkettin
Bin piþmaným desen de inan affetmem seni.
Bu sevda sofrasýnda kedere, gama doydum
Hep içime atardým, bir bilsen neler duydum
Bu sevda burda bitti, artýk noktayý koydum
Bin piþmaným desen de inan affetmem seni.
Handan UÇAK TUNCA
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.