Çark beni de aldý içine Döndüm baþka biçime Aslýnda emindim kendimden… Fakat,bir türlü beceremedim sevmeyi Güvenmemeyi beceremedim bir türlü Soruyorum kendime bazen Benim suçum ne Yaþamak mý,yaþanan koca bir hüsran Yaþ olmuþ iki basamak Baþýmdan bile düþüyor fesim Büründüm zamanýn kara rengine Þansýzlýk eksik olmadý hayatýmdan Her an, her yerde haykýrdým sevdiðimi Þýmartmamayý beceremedim iþte Soruyorum kendime Benim suçum ne Mesela Pembe yalanlar söylemeyi beceremedim Yalanlara bürünmüþ sevgilerden Bir anda kurtulmayý beceremedim Karþýma çýkan,maske takan yüzlerden Korunmayý çok istedim Hiçbir duygumu ertelemedim Yaþayacaðým hiçbir þeyi Sonraya býrakmadým Soruyorum kendime Bu ben deðilim Aþkýn hangi halinde tanýþtýkta Bir türlü sevemiyoruz Ýçimiz yangýn yeri Bir adým ileri diyemiyoruz Sorularla kafaný karýþtýracak deðilim Arkadan konuþacak hiç deðilim Gururuma raðmen Kötü günlerinde koþup giderim Kin,nefret iþim deðil Yarý yolda býrakýp veda etmeyi bilmem Hayatýn kahpeliði hep üzerimde Hiç üzülmesem hiç acý çekmesem Ýyi de,soruyorum kendime Bu ben deðilim 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.