Mehmet Emmi...
Bunca yýl emek verip çalýþtýn
Her bir zorbalýða boyun büküp alýþtýn
Bazen iyiye, bazen de kötüye karýþtýn
Hayat seni de koçattý Mehmet Emmi.
Kimine çok verdin, sen aldýn azý
Civcivin olsun derken kaptýrdýn kazý
Alnýna yazýlmýþ bir defa kara yazý
Silinmez deftere yazýldýn Mehmet Emmi.
Kimse bilmez garip halinden
Düþsen tutan yoktur elinden.
Bir dertli Türkü dökülür dilinden
Kaval ile, saz ile söylenir Mehmet Emmi.
Köyden þehire göçeyim dersin
Söyle oralarda ne bulup yersin
Bir yaný Adana, bir ucu Mersin
Osmaniye den öteye gidemez Mehmet Emmi.
Yol bilmez iz bilmez þaþarsýn
Bazen tok bazen aç yaþarsýn
Gönlün zengin, dolar taþarsýn.
Kârý kediye yükler Mehmet Emmi.
Olmadýk iþler geldi garip baþýna
Geçti ömrün geldin seksen yaþýna
Arzuoðlu Mehmet yazýlýr mezar taþýna
Birgün gülmeden gidecek Mehmet Emmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.