AHLAT AĞACI
Ayakta kýþ uykusu ömürden sayýlýr mý?
Güzel günlere muhtaç, tomurcuklarý vardý.
Gonca güllerden önce
Ýlkbahar güneþinin büyüsüyle uyanýr
Beyaz tüller içinde ahenkle salýnýrdý.
Emsalleri kalmamýþ, çoktan beri yalnýzdý
Tabiat canlanýrken, kütükler konuþmazdý.
Yaþama hevesiyle
Kuþlar yuvalanýrken yeþeren dallarýna
Çocuklar þarký söyler, salýncaklar kurardý.
Saatler dursa bile, dakikalar iþlerdi
Ab-ý hayat içinde, ne varsa deðiþirdi.
Arazi çölleþirken
Gelen-geçen yolcular gölgesine sýðýnýr
Cepheden, profilden þirin pozlar verirdi.
Ahlat bu, çalý deðil, bozkýrýn hünkarýydý
Ahalinin gönlünde, baþka bir yeri vardý.
Sancýlar depreþince
Besmele çekilerek, ahenkle ýrgalanýr
Þifalý yemiþleri, özenle toplanýrdý.
Etrafý seyre dalar, insandan ürperirdi.
Vefasýz karakterler. lütfuyla yetinir mi?
Daðlardan pus çökünce
Ýnsafsýz darbelerle, küstahça parçalanmýþ
Enfes fotoðraflarla öykülerde kalmýþtý.
Ömer ÇELÝK
18/10/2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.