Kumbaramda birikmiþ Aþktan artakalaným Bir hazineymiþ Yýlarýn gönül yorgunluklarý
Ne zenginmiþim meðer Yok, sanýrdým dünyalýðým
Senden kalanlarým varmýþ Kumbaramda sakladýðým
Açýldý kumbara Döküldü tüm bozukluklar
Beni seveni sevememiþim Benim sevdiðim de beni...
Kumbaramda biriktirmiþim tüm kýrýk kalpleri
...................................Bir zaman
Düþ/dü (Muhabbet)
Týkanýyor
Tükenmiþliðin içinde kelimeler
Þehr-i hayal ederken…
Þehr-i hayal içinde
Kaybediyorum
Ben beni
Kýrýlýyor kalem…
Söylenmemiþ sözler
Gizlenen gözler
Ardýndan…
Düþ’dü ay düþlerime
Düþlerime; Gülriz...
Biliyorum
Oralarda bir yerde okuyorsun
Kumbaranda birikmiþ ne varsa kýrýp dökeceksin ortaya
O günü bekliyorum
......................................O zaman
…dan sonra Bakma aðýrlýðýna, Ortaya dökülecek olan ’üç kuruþluk ben’... herkes kendini biriktirmiyor mu biraz.. ve ödenecek her bedel fazla deðil mi insanýn kendinden.. kumbaramý çoktan kýrdým ve harçlýksýzým.. harçlýk sýzýlarým...Gülriz...
Kumbaramý çoktan kýrdým harçlýk/sýzým... Zaten artakalanlar deðil midir biriktirdiklerimiz...
Dolup taþýp kabýna sýðmayýnca
Çatlayan haznemizden taþmaz mý hazinemiz
...ve O hazine! Ýz...
Býrak harçlýksýz kaldýðýnda, harçlýðýn sýzýlarýn olsun Dostum! Biz sýzýlarýndan artýrdýklarýný harcayanlar, Kefaret ödeyenlerden deðil miyiz? ... Deðil miyiz ki! Baþkalarýnýn bedelini kendi kumbarasýndan ödeyen?