Üc Beş Garip

Üç Beþ Garip

Öksüz düþmüþ yolun yolcusuyum ben,
Yanlýz kaldým, gelen olmaz peþimden.
Çaðrýldýlarsa da, var mý ki koþan,
Üç beþ garip vardý bir ben bir de sen.

Seslendi oðluna Nuh tepelerden,
Cevap;"kurtulurum, bu telaþ neden?"
Koþuþtuk biz, sular çýkýnca yerden,
Üç beþ garip girdi, bir ben, bir de sen.

Ýbrahim ceddiyle ne çok dalaþtý,
Güneþle yýldýzlar ona telaþtý.
Puttan engelleri kiminle aþtý?
Üç beþ garip kýrdý, bir ben, bir de sen.

Bu elçiler ile kimler uðraþmýþ?
Hangi millet acep bu kadar þaþmýþ?
Hesap soran yok mu: bu millet kimmiþ?
Üç beþ garip sordu, bir ben, bir de sen.

Gelmiþ en son elçi; bizim gibi kul,
Ne bir ilâh, ne put; Adem’den oðul.
Ne çok düþmaný var, yok mu hiç kemâl?
Üç beþ garip erdi, bir ben, bir de sen.

Yusufoðlu bakmaz elin halýna,
Rabbim zaten yazmýþ tam da alýna.
Cahil varsýn kansýn dünya malýna,
Üç beþ garip hürdü, bir ben, bir de sen.


27.09.2017

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: