Deniz aþýrý ülkelerden duydular sesimizi Oysa kim öldürüyordu bilmiyorduk Söküp attýk kalbimizi Çelik dövmesi çanlara kaldý meydan....
Dokunduðun yerde kan damlasý suluyor bedenimizi Bu kadar çok hain olduðunu soylemediler Toprak kurudukça anlayamadýk derdimizi gök ve denize kaldý meydan..
Oysa tuza bandýrýp çürüttük neslimizi Ölmek için sakladýðýnýz nefesimizi Gülmek için silemedik alýn terimizi Nefsimiz bizi daraðacýna asarken Kirlettiðimiz dünyaya kaldý meydan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.