Yalan Dünya Seninle Anladım Boşa Döndüm
Güneþe gülümseyen bakan þu gözlerimle
Baharým geldi derken ne yazýk kýþa döndüm
Kendimi avuttuðum teselli sözlerimle
Olmayacak hayale yalancý düþe döndüm
Þu kalbimin sesini dinledikçe inanan
Hergün yeni umutla vuslat yakýndýr sanan
Ben oldum hayalime kendi kendime kanan
Hüsrana çýktý yolum bak yine baþa döndüm
Yüreðimi donduran o bitmeyen kýþlarla
Ben böyle yaþýyorum olmayacak düþlerle
Saðanak yaðmur gibi gözümde ki yaþlarla
Umutlara darýlan çatýlmýþ kaþa döndüm
Ýsyaným kör talihe gülmüyor benden yana
Bilmem neydi günahým reva görüldü bana
El insaf zalim felek dayanýrmý can buna
Bende sabýr tükendi çatlayan taþa döndüm
Bir gün yüzüm gülmeden gençliðim soldu gitti
Sabrýn son demindeyim çektiðim cana yetti
Kaldým çýkmaz sokakta yürüdüðüm yol bitti
Yalan dünya seninle anladým boþa döndüm...
Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.