Yol uzun Bir baþýmayým, Bu gün hasret çalar sazým. Sensizliðin kýyýsýnda Kum taneleri kadar yalnýzým.
Þimdi, Gönül evinde hýrsýzým, Çaresiz kapýný çaldým. Han sende sana sýðýndým. Bir var bir yoksun deme bana Senden ayrý kararsýzým.
Yýkýk virane olmuþum, Zamanýn omuzlarýnda, aðýr bir yük gözyaþlarým. Sana nasýl anlatayým Mimar sensin, Kuru, kerpiç duvar bende Ört üstümü, bu düþlerim ýslanmasýn Ýmarsýzým.
Seninle soluk alayým, Mavileri üstümüze, yorgan eyleyip örtsene, Bulutlar hüzünle çarpsýn, Çehrende hayat bulayým. Benden öte bir sen varsýn Senden ayrý diyarsýzým.
Bu ne sevda, deme bana Dinmez bu bendeki sýzýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
BURHANGÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.