ETHEM YAVUZ
Ýnsanýn hayatýnda her zaman enleri olmuþtur.
En iyi araba, en iyi baba en cömert insan
En iyi okul gýpta ile baktýðýmýz, hayran hayran
En iyi bir dost dersin en sadýkane güven veren
En iyi, en kralýndan, en babacan arkadaþ
Herhalde saymakla bitmez ki o enler uzar gider.
Evet biz yerine göre küçük bir dairede
kocaman koskocaman bir aile olduk.
Sevindiðimiz bir þeyler de var, üzüntülerimizde Kýrgýnlýklarýmýz da oldu, dargýnlýklarýmýzda
Ama kimseye kin gütmedik, küs kalmadýk.
Þöyle geri dönüp maziye nemli gözle bakýnca. Kan kaybetmiþiz, dost kaybetmiþiz, can kaybetmiþiz.
En önemlisi bir iþ arkadaþýndan öte
Anne baba ayrý bir kardeþ kaybetmiþiz
Bazý gidiþler vardýr ardýndan tenekeler çalýnýr.
Ama bazý gidiþler vardýr ki dostluðu sevgiyi Muhabbeti arkadaþlýðý alýp götüren
Ýþte o koca yüreðine bütün enleri yükleyip
Uzak diyarlara yüreðini götüren bir adam vardý.
Þubesinde en çok sesi çýkan, gülen ve baðýran.
Ama karýncayý incitmeden korkan bir adam vardý.
Bir þube müdürü vardý bir aðabey vardý.
Bazen can sýkýntýsýndan bazen üzgün olmaktan Güle güle git dediðin bir insan vardý.
Benden bu kadar dediðin yolun açýk olsun
Güle güle git diyebileceðin bir Ethem vardý
07.10.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.