Yorgunum Kalem..
Gülmez oldu yüzüm kararmýþ bahtým
Umutlarým söndü vurgunum kalem.!
Fayda etmiyor ne tacým ne tahtým
Gelme üstüme çok yorgunum kalem.!
Yýllarla savaþtým meydan okudum
Her saniyeme bir sabýr dokudum
Dilim laldý ama yine þakýdým
Elimde tutan yok kýrgýným kalem.!
Aðladým sýzladým fayda etmedi
Yarým asýr oldu çilem bitmedi
Baharý bekledim ömrüm yetmedi
Hayata yenildim durgunum kalem.!
Sus kalemim dedim sen sakýnmadýn
Ben gün gün yakýndým sen yakýnmadýn
Þu ömrüm tükendi sen tükenmedin
Bu yalan dünyaya dargýným kalem.!
Bilirim sýrdaþým sensin yazarým
Seninle bir zaman olmaz pazarým
Ne olur darýlma ey göz nazarým
Çatma bu aralar gerginim kalem.!
Hüküm kýlmýþ mevlam yazmýþ alnýma
Hele þöyle bir bak þu sol yanýma
Dertlerim dizilmiþ okur canýma
Bulamadým hekim sürgünüm kalem.!
Bak kýþ geldi hani baharým nerde?
Hergün düþüyorum baþka bir derde
Yokmu bana gülmek acep bir yerde
Bir deðil üç deðil hergünüm kalem..!
Fatma Alageyik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.