Aziz Milletin Duasý…
Ey þu dertli yüreðiminde cenneti saklayan
Vaz geçilmez bir yudum su gibi aþkýna susamýþ bu Millet
Bu nasýl bir aþk ondört asýr ötede bilene seni bana yazdýlar
Ey çölleri yaðmura hasret gibi þafaklarda güneþi bekleyen
Dört bir yanýnda kuþlar , güvercinler, Denizlerde martýlar uçar üstünde göçmen kuþlar geçer,
Zalim mazlum demeden Yaðmurun her yere yaðdýðý gibi, siyah beyaz demeden niceleri basmýþsýn baðrýna,
Sevda tutkusu vazgeçilmezim ey uzaklarda özlenen yarim
Sen ki alimlerin , alemlerin ,yediden yetmiþin barýþ dostluk pazarý
Sen ki dudaklarda düþmeyen bir duasýn ey bu cihanýn göz nazarý
Anlatamam ki seni bana yazdýran nice nice yazarý ,
Mehmet Akif’ler Yahya Kemal gibi arifler
Orhan Veli’ler aþkýndan kendinden geçmiþ nice deliler Necip Fazýl ’lar , Nihat Asya ’lar Cahit Sýtký hangisini anlatayým ,
Trakyadan karsa uzanmýþ nice derneðin düðünlerin var
Sokaklarýn gelin gibi süslenmiþ binbir öðün var
Zifiri gecelerde denizlerde parlayan yýldýzlarýn ve masmavi gökyüzün var
Tarihe sýðmayan kalemlerin yazamadýðý bir çaðýn var
Bulutlarý aþmýþ rüzgârâ meydan okuyan gururla dalgalanan sancaðýn var
Taþýna topraðýna kurban caným Ýstanbul...
Minarelerin kök Kubbelere dayanmýþ
Ýçin dýþýn inci mercanlara boyanmýþ
Her tuðlan, taþýn her bir çakýl her gövden hepsi bir yarýnmýþ
Þu kovanda ki bal arý gibi bir sýrrýn var ,
Þu Ayasofya hýfzýndan bir millet barýnmýþ
Eyüp’ler Fatih’ler Ahmet’ler meftun sana Ýstanbul.
Uðultu gibi deryalar akýyo aþkýndan yana yana
Tam yarým asýr devirdim Ýstanbul ’um doyamadým sana
Tepeden sana bakmak manzaran bir ömre deðer
Seni þu Medine’de bir nur övdü ki ! Beni hasretine mecbur býraktý
Uðrunda yatan nice þehitleri gören yana yana sinesini döver
Bir yanýn çilekeþ diðer yanýn benzersiz eþ
Aþkým sevdam gözümün nadide Sultaný Ýstanbul.
Gezdim nice þehrine baktým cihan heybetine hayran,
Bazý gözler aðlar bazý gözler de gülüþüne seyran
Varlýðýn düþmana zulüm Mazluma bayram
Seni sýðdýramadýk hiç bir kitaba, bu kaçýncý devran
Sana yazýlan þarkýlar , türküler dillere destan
O gözide yarin fatih ile yola çýkan her biri bir sultan
Seni hangi þiirle romanla anlatayým Ýstanbul.
Kalem bile adýný yazýnca geliyor aþka
Bahar gülün baþla , güz güllerin baþla, ýlýk ýlýk esen yellerin baþka
Hele cývýl cývýl koþup oynayan çoluk çocuk sesleri ;
Baðlarýnda yanýk yanýk öten bülbüllerin baþka
Denizinde gök mavisini izlerken, þarýl þarýl akan sellerin baþka
Sevdalara uzanmýþ sarkýk yemiþ dallarýn bambaþka
Bu Aziz Milletin Duasý caným Ýstanbul.
Gök uþaðý misali bir kolun doðuda diðer kolun batýda
Rengârenk mevsimler dönüyor ey dilberim
Turnalarýn gökyüzüne hasret gibi
Beni sana çeken magnet var içimde
Ey Fatih’in göðsündeki iman nurun göz bebeði
Teknelerde yelkenler dikilip lodoslara meydan okuyup sarýp saran
Alýp götürüp hedefine varan
Marþýný arþa yükselten dillere dolandýran bir þanýn var,
Nere baksam her bir yerinden bir gururun ve anýn var ,
Kalemim yetmiyor kelimeler zayýf kalýyor, Þehadet ile süslü dört bir yanýn var ,
Nuh tufaný olmadýkça gurur ile Þahlan Ýstanbul..
Fatma Alageyik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.