Aþký canlara anlatmaksa gayen Kulak ver o vakit Yunus Emre’mi.
Onun makamý nefsini bilmektir. Onun olduðu yerde nefsi tabi olunmaz. Nice aþýklar geldi niceleri geçmektedir. Onun olduðu yerde nefs kendini bilmektir.
Aþký býkmadan aramaksa gayen, Taný o vakit Þemsi Parende ’yi.
Onun makamý yokluk yurdundadýr. Onun olduðu yerde var olunmaz. Niceler içinde kaybolmaktadýr. Onun olduðu yerde yön bulunmaz.
Aþký yaþýyor sanýyorsa enen, Yine bak Mevlâna’ nýn çilesini.
Onun makamý vahdet yurdundadýr. Onun olduðu yerde ikilik çýkmaz. Canlar arasýna giren nifaktýr. Onun olduðu yerde hased olmaz.
Yine aþýðým diyebiliyorsan, Bak o vakit alemlerin efendisini.
Onun makamý rahmet yurdundadýr. Onun olduðu yerde kin tutunmaz. Ýnsan, benlik karþýsýnda âmâdýr. Onun olduðu yerde perde olmaz.
Buna raðmen aþýðým ben diyorsan, Bak o vakit Alemlerin Rabb’ini.
Onun makamý uzlettir; uzlet, üçtür. Baþkalarýn þerrinden uzak durulur. Senin de þerrinden emin olunur. Sonunda onunla yalnýz kalýnýr.
Þimdi sormak gerek; Mesut, sen Onun hangi makamýndasýn ki?
Mesut TÜTÜNCÜLER 27.12.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.