Sultan þehir gibi göç veriyorsun.
Sana doðan, senden býkmýþ gidiyor.
Gönlün hasret eker, ne duruyorsun.
Çiçeði tohumu sökmüþ gidiyor.
Koymaz oldun artýk taþ üstüne taþ.
Canlansýn gözünden akýttýðýn yaþ.
Doðrulur mu belin, diklenir mi baþ.
Mektubunu açmýþ, bakmýþ gidiyor.
Dokun idrakýna, dokun bir gece.
Diline dolanan hangi düþünce.
Kusur sende beyim, düþün sadece.
Savurmuþ külünü, dökmüþ gidiyor.
Ruhunu bilirdin özündü senin.
Kendinden bir parça sayar bedenin.
Umut kandilini yakma nedenin.
Aðzýna gem vurup, dikmiþ gidiyor.
Üzgünüm demiþtin hem de kaç kere.
Doðruyu haykýrýp çökmüþtün yere.
Elinden tutana çöken cendere.
Kendinden öteyi yýkmýþ gidiyor.
Birisi, ne duymuþ, neler yazýyor.
Sýzmýþ içlerine baðý bozuyor.
Gül Bülbüle neden, niçin kýzýyor.
Bahçeyi, bostaný yakmýþ gidiyor.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.