Özledim...

Geçmiþi andýkça içim sýzlar
Zaman geçse de silinmez izler
Toz toprak olsa da temizdi özler
Birine küsüp geri barýþmayý özledim...

Biri bir þey dese; hemen koþardým
Gençlik ya; sular seller gibi çoþardým
Av yapar; dere tepe aþardým.
Tüfeði almadan ava gittiðimi özledim...

Konu komþu hep verir idik el ele;
O gün bitirir idik, býrakmazdýk diðer güne;
Bugün birine, yarýn da baþka birine
Muhabbet ile iþ bitirmeyi özledim...

Düðün kurulur, halay çekilirdi omuz omuza;
O zaman gönül kaptýrýlýrdý komþu kýzýna;
Hayal kurulurdu onun ile belki güze, belki yaza;
Sevdiðine utanarak bakmayý özledim...

Çekilirdi gizli gizli aþk acýsý;
Birinin sevdiði , deðerlerinin dünya ahiret bacýsý,
Paylaþýlýr hemen sevinç ve acýsý,
Büyük bir aile olmayý özledim...

Yol da yürürken dönüp bakýlmazdý birine.
Koyulmazdý baþka biri, sevdiginin yerine;
Kargayý kondurmam gonca gülüme
Temiz AÞK yaþanan o günleri özledim...

Þimdi düþtük sýladan, gurbet ellere
Sevdiklerin benzetilir gonca güllere
ARZUOÐLU’m garip kaldýn yaban ellerde
BEN ♥️ANNEMi BABAMI♥️ ÖZLEDÝM...



































Sosyal Medyada Paylaşın: