üst katý boþ bir ranzanýn
demirleri arasýndan bakýyorum dünyâya
pas bir yaný olmalý bu bakýþýn
nasýl izah edilebilirim
bunca tetanos olmuþ gülmeyi
aðzýmýn tepesinden düþtüðüm kaðýda
kül gibi
insan manzarasýyým
gözükür daðým, yüzüm coðrafya
çakmak taþlarýný gizlerim yamacýma
baðrýma basar gökkuþaðýný yaðmurum
yedi rengim,
bi eksiðim
tarihin sessizliðinden tüten
yoksam ve kimsem
haberin olmayacak
gözlere gizlenmiþ çaresizliðin
çarka dokunmazlýðýndan
bir dilgi daha çýkarmalý
taþýn çekirdeðinden
tam býçak zamaný
saatin bekâretini kutsayan
onca el yapýmý yaþanmýþlýðý
serivermek masanýn üzerine
çekilebilir poz deðil
bir yerinden bu otomatiðe bozuluyorum
parmaðým ucunda basýlý duran o netlik
nazarý kopmuþtur, boynundaki kolyenin
Süryani inanýþtýr; kaybolan, boyuna takýlmaz
buraya ayna kýrýlýr
kýrýlýrsa obsidiyeninden yanardað
nehrinden su
alýþýlabilinir derin siyaha
en incesinden geceye gevezelik ettiðim þuâ
yasýný tutuyor geleceðin
neolitik çaðdan beridir
inþa edilmiþ duvarlara
sýrlarýn motifi
bugünden düne tünel
ne çok hevesi örüyor saçlarýndan
teline tanrý deðmemiþ
aðýz dolusu sevmelerin
balyoz tutar dili
toprak altýnda toprak
çoktandýr benimle görülmedi.
Kazý/21