YALNIZLIK
Yüreðin bedenle kavgasýdýr yalnýzlýk...
Yalan olduðunu bile bile,
Adýný huzur koyduðunda alýþýr ruhun kimsesizliðe.
Bugünü bitirdiðinden haberin yoktur,
Düþlerken yarýný...
Geçmiþin hesabýný sorarken kendine;
Soðuk bakýþlarda kaybolmaktýr.
Yeþertecekken umutlarý,
Kaybetmektir elindekileri!
Düþüp kalkmaya alýþmýþken her kavgadan;
Küllerini rüzgara teslim etmektir...
Deli dolu yaþanmýþlýklara inat,
Korkuya,kaygýya ,zulme boyun eðmek;
Sessizce sevgiler beklerken yüreðinde:
Üzerine basýlmasýna göz yummaktýr.
Herþeye kahredip gitmek varken,
Son kalp atýþýna kadar ayrýlamamak sevdiklerinden;
Hayaller kurarken kalabalýklara dair:
Umursamazlarýn sevgisine muhtaçlýktýr...
Yalnýzlýk...
Yüreðine herþeyi herkesi doldururken,
Kimsenin yanýnda yer bulamamak;
Yýldýz aramak gökyüzünde;
Zifir gecelerde,katran gönüllerden merhamet dilenmektir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.