’’Gel’’ diyorsun ya yürek sýzýna Ýmkansýzlýklar içinde kývranýyorsa eðer Kedileri, köpekleri kimsesizse Bahçedeki güllere su verecek el yoksa Eli kolu baðlýdýr belki de...
Ayazlar vurmuþtur beklediði umutlara Vuslat diye geceleri sayýklarken Belki de yýldýzlarla konuþmuþtur ’’ sen ’’ diye Aðlamýþtýr kadehi elinde Cigarasý dudaðýnda Sabahlarý etmiþtir yana yana...
Salya sümük kusmuþtur öfkesini geceye Ulaþtýramýyorsa sesini Avazlarý, çýðlýklarý çarpýyorsa daðlara Bükmüþtür boynunu Girmiþtir yataðýna Küsmüþtür kaderine ve hayata Ýçin için aðlamýþtýr seni düþlerken...
Zafer Direniþ ...
Bir garip Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.