HASRETİN
Gün’ be gün kor olan, yürekte aþkýn.
Sevdan þu kalbimi, köze döndürdü.
Kavuþmak nafile, hayalsin, düþsün.
Baharýmý, yazýmý, kýþa döndürdü.
Mehtapta yýldýzlar, görünmez artýk.
Þu yalan dünyanýn, rengine kandýk.
Aþk dolu o günler, bitemez sandýk.
Gülleri dalýnda, bir, bir soldurduk.
Susuz kalan coþkun, ýrmaklar gibi.
Güle hasret öter, bülbülün dili.
Düþtüm kör kuyuya, görünmez dibi.
Aþk dolu sözler, beni kandýrdý.
Bu aþk beni çölden çöllere attý.
Sevdanýn hançeri, yüreðe battý.
Özlemin benim artýk, canýma yetti.
Hasretin beni ölmeden, öldürdü.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.