MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

“UMUTLARIM VE HAYALLERİM” DİYEN KADINA
gürhan

“UMUTLARIM VE HAYALLERİM” DİYEN KADINA



Umut olsun istedim, þarký olsun istedim
Dudaklarda düþmeyecek, bir destan olsum istedin bu þiir
Ah ne çare! Yüreðimde bin yare, Karakoçan milyon pare..
“Di gel le yâr, Di gel le yâr
Yüreðimde nar, beynimde yâr
Baþýmda kazan kaynar” der kadýncaðýz kendi halince
Usulünce Baðin’e bakar,
Golan’a kayar süzülünce gözleri..
Baðýrlardan düþen kaya parçalarýna benzer kaderi.
Peri Suyu’na nazýr, bir kadýn tanýdým aðlamaya hazýr
Marallar ortalýðý daðýtýr, ay vakti bu þiir dilime dolanýr
Göz yaþlarý bulut bulut, patlamaya hazýr bir saðanak gördüm
Ýçinde kim bilir kaç bin yýllýk bir sancý, kadýn olduðuna dair
Ne hikayeler anlatýr; utanýr, kýrýlýr, aðlar ve patlar
Tek baþýna meydan okur; halden bilmez, vaziyetten çakmaz
Karanlýk mý karanlýk gecelere...Ve sebebine ömrünün.
Ey gül yüzlü, hayal ve umut dolu ve terkedilmiþ bir ev gibi harabe
Yýkýlmýþ binalarýn üzerinde dimdik duran kadýn!
Bu þiir sanadýr ilkin, sonra Karakoçan’ a, sonra Avrupa’ya
Pilavtepe üstünde bir çeþme,
Aðlamamý söylemeyin o vefasýz eþe
Oy lýmýney.
“Aðla di deli gönül
Çaðla di deli dönül
Duysun hezar millet
Duysun kendinden bizar millet” der kadýn gözleri saðnak saðnak
Terkedilmiþ gurbette, acýsý taze…
Silbustan uçan kuþlar, hasretimi çalan kýþlar
Gözlerimden akan yaþlar, bedelsiz yüreðime deðen taþlar
Ah Karakoçan, ah hep karaya kaçan, karaya çalan ilçem
Ömrümün beyazý olan Karakoçan, ömrümün karasý, kadasý, belasý
Ömrümün ahirinden öte, ömrümün ötesi, var mý payesi?
Peri Suyu’na nazýr, bir kadýn tanýdým aðlamaya hazýr
Marallar ortalýðý daðýtýr, ay vakti bu þiir dilime dolanýr
Ömrünü heba eyleyen bir kuþcaðýz
Hayallerini siyaha çalan bir nalesaz
Türküsünü dinler Peri Suyu’nun
Peri Suyu hikayesini dinler
Yabanlýðýný yaþamýn, kýraçlýðýný sevdalarýn,
Stabilize yollarda kaybolan,umutlarýný arar yaþamýn
Al sana umut, al sana ýþýk, al sana gelecek, al sana dost
Diyecek bir sýcaklýk..
Nerede bulacak nerede soracak
Olduðu yerde solacak belki de
Netameli yerlerde ürkek ve tek
Seni kim güldürecek
Seni kim þad edecek
Söyle ey bikes, söyle ey bi-mecal
Peri Suyu’na nazýr, bir kadýn tanýdým aðlamaya hazýr
Marallar ortalýðý daðýtýr, ay vakti bu þiir dilime dolanýr
Yollarýna aþkýn, vur kýrbacýný ALLAH AÞKINA!
Vur ki her zerresinde bu ilçenin,
Vur ki her habbesinde bu ilçenin bin yürek havalansýn semaya.
Sana selam getirsin, esenlik getirsin
Aðlama, aðlamak yakýþmaz bir kadýna
Aðlamak çaresizlerin iþi, aðlamak Çin Ýþkencesi
Ruhunda koparýlan parça, teninden çekilen týrnak misali
Ruhu serazat, bedeni mahkum,
Gözleri özgür, bakýþlarý mahkum.
Karakoçan kadar rahat, Karakoçan kadar zor
Yaþanýlmasý kolay, katlanýlmasý zor.
Zoru zor eyleyen, kolayý def eyleyen,
Sesi tef eyleyen.
Vur yoluna baþýný Kiðý’nýn
Kim takip eder, kim tutar seni
Avareyim diye o köy senin bu köy benim dolaþ
Biçareyim diye Silbus’a vur baþýný, Özlüce’ya at kendini.
Hedik kaynatýr bir nine, helva daðýtýr bir gelin
O y gelin oy gelin, hedik kaynatsana
Yolun ötesi mezarlýk, helvanýn öncesi sessizlik
Sana mý kaldý helvasý hicranýn.
Varýr mý oraya bu meþhur kalabalýk
Bu meþum karanlýk.
Oy gelin oy gelin, baþýn üstünde tüter duman
Halin yaman, halin periþan
Sana mý kaldý helvasý, üç günlük dünyanýn.
Avrupa dedikleri yýkýlmýþ bir ev
Viran olmuþ bir gönül
Terk edilmiþ bir ülke
Anlat Alamancý Kardaþ,
Sen anlat gönül yakan hikayesini,
Gönül yýkan öyküsünü gurbet sazýnýn.
Çalabildin mi rahatça?
Týngýrdatabildin mi tellerini?
Yüreðin bam teline eþ tutabildin mi sesini?
Gurbet türküsünü gurbetteki yalnýzlarýn hissesini,
Pay edebildin mi Karakoçan’a?
Tenhasýnda bir köyün,
Çeþmesinde avuç avuç içilen suyun,
Topraðýna kirlenmiþ esvabýn,
Çamuruna bulanmýþ pabucun,
Altýný öpmek gibidir memlekette yaþamak.
Ve gurbette itilmiþ bir baþýna koyulmuþ bir kadýnýn öyküsüdür anlattýðým
Bir kadýn bin kadýndýr bugün
Bir kahýr bin kahýrdýr bugün.
Çeken bilir, baþýna gelen bilir.
Gam yükünü sýrtýna vuran bilir.
Ve gurbette bir kadýn aðlýyor kaderine, bir baþýna
Telli duvaklý yolculuk
Hasbelkader telsiz ve duvaksýz ve damatsýz
Son bulur Karakoçan’ýn ücra bir köyünde.
Ve gelir konu olur
Bir aðustos akþamýnda
Sayfamýza.
Üstü kalsýn vakit dem vaktidir
Hüzün baþ ucumda, sayfanýn ortasýnda, kalemin ucunda
Yalnýzýz yine “güzel ve yalnýz” ilçem.
Yalnýzýz kahrolsun iþte,
Bir baþýna konulmuþ bir kadýn gibi hem de.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.