Vedabaz bir hüzne kursamda saatleri (umudum var) demiþtim!.. Umudumun öldüðü günde Bu acýlarým dünden
Hüznün devrim yapmýþ hâliyle Ah çocuk kalabilseydim Bu gece tüm kahýrlarý yüklerken ömür terazime Mutluluðun peþinde bedel ödeyerek büyüdüm
Sustu tüm yýldýzlar sonra gece Sustu ninniler annem misali Dilimde hüzzam þarkýlar Uçmasýn kuþlar Özgürlüðün adý zulüm Özgürlüðün adý ölüm Gün þafaða deðmeden Söndürün ne olur güneþi
Saçlarýmdan anne eli çekilmiþ kýzýlca kýyamet Tüm hayallerimin cellâdý arka mahalle Üzgünlüðümle bezginliðim boy ölçüþüyorken Kalbimde eski yâr’dan kalma aðrý Daha da acýyor iken ömrüm Boyu uzar mý? sevginin
Çocuk gözlerim coþtukça coþan nehir Oysa bulutlar kadar aðlamaklýyým Islanýyorum yaðan her damla yaþla
Üþüyünce, karanlýðý deðil de aydýnlýðý üstüme örtenim olsaydý Küfür nedir bilmeyen dudaklarýmdan düþmeyen piç yavrusu! Tomurcuk mevsimi göðüslerimden ak süt saðdým kara gecelere büyütemediðim çocukluðumu emzirmek var ya... Keþke sen çocuksun diyenim olsaydý
Velhasýl; öyle yorgun, Öyle durgunum ki... Kaybolan uykumun yamacýndan Yastýðýmda saç Ýçimde düþ kýrýklýklarý ile uyanýyorum
Kolay deðil bu kadar Tanrý tanýmaz olmak Puþt sýfatlý insanlar ile dolu bir dünya olmuþsa yaþamak Sizin olsun kahpe yataðý hayat Þimdi salasýný kendim okuyacaðým ölüm sessizliði yaþattýðým gençliðime! Yüreðimde öyle yangýnlar biriktirdim ki neden hesap sorulsun Yasým var ruhum da...
Öyle ya!.. Mezarda ki ile hayatta ki arasýnda ne fark var ki?.. Sesimi duyaným yok ise bu saðýrlýk dünden
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.