AŞK ÖYLE YARA' Kİ
Gönül yoruldu, hep savaþmaktan.
Dizlerde derman yok, gitmiyor artýk.
Gözlerim kan revan, hep aðlamaktan.
Kollarým yoruldu, kalkmýyor artýk.
Yürek pare, pare, aþka küsmüþüm.
Bazen’ de fýrtýna, olmuþ esmiþim.
Dertlerle, çileyle, dolup taþmýþým.
Yüzümde çizgiler, gülmüyor artýk.
Aþktan sevgiden hiç, eser kalmamýþ.
Bülbül feryat etmiþ, gülü duymamýþ.
Gözler yaþla doldu’ da, silen olmamýþ.
Ellerim boþlukta, tutmuyor artýk.
Feryadým yükselip, arþa ulaþýr.
Gönül aþka hasret, her an aranýr.
Aþk öyle yara’ ki, ömrünü alýr.
Dil hayata küskün, konuþmaz artýk.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.