bu gün; saat son kez " eylül,
yakamozun hasat mevsimi
yýldýzlarý týrpanlýyor gece,
siyah kaným çekiliyor damarlarýma
yeniden keþfediyorum sensizliði,
kimsesizliðin armaðaný olsa gerek
baþý vurulmuþ onca hüzün,
dalý kýrýldýðý yerden mýsralarýn;
aþkýn inat eden yeminine kaç,
solgunluðunu koklarken bezmiþliðin
sen galibi olu ver,
yüreðimde ki zaferin;
ben kaybedeni,
olmayan bu savaþýn....
bu gün; son kez...
samyelinden kýskanýyorum,
yer yüzüne uzanan saçlarýný,
gamzene secde eden;
gözlerim sonsuz,
þiirlere ’ hoþ geldin ’ lerin;
ne ilk, ne de son,
küskünlükleri küstürdü varlýðýn,
yok olmanýn eþinden döndü
heybemde ki her adým,
bir baþka taze ölüyoruz
bir birimizden,
dirilmek umuduyla güneþe,
kumsal gözlerini giyindim,
susuz bakýþlarýma,
tenimizden uðurlar olsun
saati gelen ’ eylüle;
edemediðin bunca vedayý toplayýp,
darmadaðýn mý gidiyorsun?
kýyýsýnda yazýlan hikayenin,
uzaklara esir düþen þehrine...
"" eylül sen gibi!
bir kaç mevsim den,
çok ömür sonra "" ...
karan
kadavramýn " DÜÞLERÝ ,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.