Tarifi yok yalnýzlýðýn be Mihrimahým...
hangi lisana,
hangi aksana,
hangi lügata sýðar ki?
ah bir anlatabilsem ah,
þirazeden çýkar cümlelerim.
N’olursun sorma!!!
ne ben anlatabilirim,
nede sen anlayabilirsin.
Dilsizdir yalnýzlýk...
"derin acýlar gibi dilsiz"
ençok,
kalabalýðýn içinde koyar yalnýzlýk,
en acý da,
zifiri gecenin
tenha koynunda iþte...
Üstüme üstüme yýkýlýrken duvarlar,
kirpiklerim fýrça,
gözyaþým
suluboya"
silüetini çizer tavana,
umutsuz,
uykusuz gözbebeklerim...
Aheste aheste doðrulup kalkarým
yataðýmdan...
Ve,
perdesiz penceremin ardýnda
her mehtaplý gecede,
her kayan yýldýza
senin adýný koyarým Mihrimah...
"samanyolu"
Ben seni,
sokaðýn tavaný,
semanýn dibi kadar severken,
Sen,
asumanda
tutulmaz bir dolunay olursun Mihrimahým.... .
sen,
bensiz derin uykularýn
bilmem kaçýncý saatinde,
kaçýncý düþündeyken,
ben sensizlik yalnýzlýðýnýn;
taaa...
cehennemi dibindeyim...
iþte öyle birþey
haberin yoktur.
Sensizliðin koynunda,
kaç geceyi katlettim,
kaç takvimler yýrttým?
kaç yelkovan battý yüreðime,
kaç akrep soktu,
kaç yalnýzlýk býçakladým,
ve,
kaç yastýk ýslatýp,
kaç yorgan ýsýrdý azý diþlerim,
bilmiyorsun ki...
En çok,
en çok da,
ne batýyor içime biliyor musun?
sensizliðin yorgunluðuyla uyuyan
gözlerimin,
yine sensizlikle,
her sabah sol yanýmýn boþ
uyanmasý...
Biliyor musun?
dünkü sabah bu sabaha,
bu sabah da,
yarýnki sabahýn "sensizliðine hamile"
Doðurmuyor ki zaman!
Ben,
her akþam
sensiz bir kalabalýkla uyuyor,
her sabah,
sensiz bir yalnýzlýkla uyanýyorum.
Ve,
alnýnýn ortasýndan vurasým geliyor yalnýzlýðý....
Hani,
" kýyýsýz sevgiler beslerim sana"
derdim ya!
"hasrete, dönüþtü"
Bilmem anlatabildim mi?
böyleyim iþte...
Ya, sen?
"sen nasýlsýn"?
Ozan Figani ( Erdem Gümüþ)
30.09.2021
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.