Eylül sendin Bense Son Bahar
ben seni eylülde bulmadým ki
ne de sende eylülü
ben eylülü sevdim
eylül sendin bense sonbahar
içimde son mevsimin ölümüydü eylül
yapraklarýn kuruyan damarlarýnda
tenimi ürperten yokluðun
düþlerimi kýzýla boyayan hüzün
daha dün aðaçlarýn gözlerinden
yeþil yeþil fýþkýrýyordu ya hayat
mis gibi kokular saçýyordu
dallardaki renkahenk
bu gün uykusunu öldürmüþ
kanlý gözlerim gibi kýzýl her þey
havada keskin bir hüzün kokusu
gölgem kuytu bir aðaç kovuðunda hapis
tutmayýn, savursun bütün yapraklarý rüzgâr
býrakýn talazýný yüzüme yüzüme vursun
tüm kabullenmediklerim adýna
açýk itirafýmdýr inkâr
ben seni hiç sevmedim ki;
nede sende eylülü
ben eylülü sevdim
eylül sendin bense sonbahar
9 Eylül 2008
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Düet can cana Tablo "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi