Hislərimdə ayaz var,soyuq vurmuþ umudlarýmý,
Qoparýb atmaq istəyirəm,
Amma dirənirəm yenə geri çəkirəm ayaqlarýmý,
Qalmýþam iki dənizin arasýnda qarýþa bilmirəm,
Hansý duayý etsəm Tanrýya çata bilmirəm,
Heçbir vicdanda fikirdə özümü tapa bilmirəm.
Bu necə bir cəmiyyətdi Ýlahi hərkəsə yer var,
Mən özümə yer tapa bilmirəm,
Niyə bilmirəm ?
Bəzən yar təbəssümü daha isti olur yay günəþindən,
Ýþdən yeni gəlmiþindən tut bazar dincələ bilməmiþinə qədər,
Hərkəsi xoþbəxt edir,
Bəs bu cəmiyyət niyə xoþbəxt deyil?
Demək ki səmimi bir təbəssüm o qədər də ucuz deyil.
Yoxsa çox olduqca yox mu oluruq?
Ayrý ayrý düþüncələrə bölünürük
Zidləþirik bəlkədə,
bəlkədə birbirimizə oxþamaqdan qoruxuruq?
Var olmaq istəyirik,məndə varam demək üçün
Təkliyi seçib öz fikirlərimizdə boðluruq.
Amma onu deyim burada su çox dayazdý,
Burada boðulmaq belə abstrakdý.