Meva

Merhaba Meva
Bir hazan mevsiminin ardýndan
Sesleniriz sana
Kýrýk umutlarýn vuslata hasretinden
Yorgun düþen bedenlerin sahibi
Adamlarýz biz Meva
Akþamýn ardý tevekkül sancaðýna tutunan
Ve gece loþ bir lambanýn tahtýnda
Bir çiçek saksýsý önünde
Yudumlarken çayýmýzý
sessizce daldýðýmýz hayallerin esintisinden
Mýsralarý çizen adamlarýz biz
Hangi baharýn senfonisi
çýnlasa kulaðýmýzda
Kalemimiz ondan söz çalar yüreðimizden
Ve biz kalbindekilere kalemi
Ortak kýlan adamlarýz meva
Ne zaman yorgun düþse
parmak uçlarýmýz
Yarin özleminden
Dem çalarýz hüznümüze
Titreyen dudaklarýmýz meva
Titreyen dudaklarýmýz diyorum
Bir yudum alýnca fincanýmýzdan
O yarin hasretiyle iþler bedenimize
Radyonun bozuk plaðýndan
Seksekleyen þarký eþliðinde
Yorgun düþüyor biraz da bedenimiz
Yumup gözlerimizi
Hangi coðrafyaya diksek hayalimizi
Orda görüyoruz yarimizi Meva
Hangi sokaktan geçsek
Hangi kýrýk kaldýrýma takýlsa ayaklarýmýz
Yere çalan umutlarýmýzý
Toplamaya kalkýþsak
Yarin hayali yardým eder bize
Hangi limana uðrasa bedenimiz
Orda boðulur kalýr anýlarýmýz
Hangi uçsuz sahraya yeltense nazarýmýz
Hangi sahrada seraba aldansa halimiz
Orada kaybederiz yarimizi meva
Ýþte o an kýlýç darberleri gibi
Biraz daha hüzün çiselenir
Gözlerimizin derin çukurlarýna
Ve biraz daha kýrgýn oluruz meva
Yarin yokluðuna deðil sitemlerimiz
Yare eriþememenin hüznüdür bizim halimiz
Ahh Meva
Uður Tunç

Sosyal Medyada Paylaşın: