Fakirliðin gözü yerinden çýksýn! Züðürttüm... çeketim ele verirdi, Diyeceðim çoktu; yâr bir kez baksýn, Hep de aramýza zenginlik girdi.
Çeketimin yýrtýðýna baktýkca, Yârin ettikleri aklýma gelir. Aðrýlar dinmez ki zaman aktýkca, Unuttuk desek de izleri kalýr.
Bir zengin bir fakir dost olamazmýþ... Ya da, sevemezmiþ... ah...yasaya bak! Her þeyi alýna ’O’ kalem yazmýþ... Para ki bugün var belki yarýn yok.
Dolapta saklýdýr yýrtýk çeketim, Bakarým... ne idim... bir zaman ben de, Unutmasýn gözüm; iþ’bu zengin kim? En ufak bir gurur kalmasýn bende
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.