geceye inmiþ sözün muradý sensin
farkýnda deðilsin
kalbinin zirvesine yürüyen aðýr yükün
iki yakasýna düðümlenen sensin aslýnda
dudaklarýn ucuna uzanan tebessümün
hiç susmasýn sesin
tel gibi incelsin
gamýn mýzrabý olup dokunsun yüreðine
*
sýrrýný vur gömleðinin iç yüzüne
kalbinin atlasýnda buluþtur yeri göðü
tanýdýk, aþina, anlamlý bir kitap sayfasýnda
gör kendini
hiç keþfedilmemiþ þehrin bütün ýþýklarýný
bir uçtan bir uca renklendir
geçit resmi yapsýn bütün nüanslarý
oysa
ruh iklimini deðiþtiren duygulardý
seneler boyunca birikenlerdi
bir rüzgarla beraber silinip gidendi
aþka adanan her ne varsa
*
gönüldeki pýnarý kurutan yangýnlardý
yüreði tuz buz edendi oysa
koyu gölgeler arasýndan
hafif esen bir yeldi
düþen birkaç yapraktý aðýr aðýr
dalýyla, çiçeðiyle gülümseyendi bahar
yirmi dört saat ýþýðý düþürmeyendi
bir serap, bir gölge, bir dumandý
kehkeþanlara kadar uzayan
sessizliðindi aslýnda
*
duygusal uçurtmalar yapmalýydýn
ümitlerin olmalýydý uçurtma kuyruklarýnda
süzülmeliydiler gök duvarlarý üstünde
yerçekiminden kurtulup da kanatlanmalýydý
uçabilmeliydi tahayyül sýnýrlarý dýþýna
dönencelerinde zaman deðiþmeliydi
mümkünler faslýndan hayaller kurmalýydýn
inanýlmasý kolay bir þeyler söylemeliydin
susmalýydýn belki de
oturup dizinin dibine
baþýný dizlerin üstüne býrakýp aðlamalýydýn
*
vazgeç artýk taþ bir kalpten medet ummayý
ayaklarýn yerden kesilmiþ
sevdalara tutulmuþ
bir dünyada yaþamaktan vazgeç
mecnunlarýn silinmiþ
leylalarýn kaybolmuþ
kardan bir heykel kadar fanisin aslýnda
her an eriyip daðýlmakta
þekilden þekle dönüþmektesin
*
her gün
mevsimler gelir mevsimler gider
çiçekler büyür, çiçekler solar
toprak kurur, yaðmurlar düþer
bir kaç defa
saçlarýný okþarsýn umutlarýnýn
düþe girenleri boyarsýn aslýnda
taþkýnlýða mahal vermeden
kanatlanýrsýn sonsuzluðun göðüne
her gece
üþüten mevsimlerdesin
soðuk gölgelere çekilmiþ
bir mahaldesin
rüyalarýn yapýldýðý hammaddesin
bir uyku kozasýndasýn aslýnda
redfer