Sen gülünce açar oldu çiçekler, ’Güzelliðinden mi bu?’ diyecekler. O bakýþtan atma sakýn kimseye, Yoksa uðruna bir bir ölecekler.
Mecnun gönül baðlayýnca Leyla’ya, Lüzum mu kalmýþtý güneþe, aya? Bir yiðit düþerse kara sevdaya, Onu bu âlemde zor bulacaklar.
Âþýk, yârini hep uzaktan süzer. Sevilen seveni her zaman üzer. Aþkýn þarabýndan içse de Gezer, Sanki kandýðýný mý bilecekler? Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.