Bak dostum Trenle geçiyor çocukluðum Ha evet, gördüm bayým Hayat ya ne vakit geçiyor Çocukluðumun binbir çilesini çektiðim O çocuksu ergenimsi duygularla Gözyaþlarýmýn kabardýðý O naif hayat Bazen týkanýyor kelimelerim Öyle acýmasýz geliyor ki Kendimi kendimden korumam Zihnimdense kaçmak istiyorum Peki ya siz haným efendi Hayýr hayýr siz deðil biz Ruhumun derinliklerinde gördüm Öyle gençken seninle Koþar oynardýk Bak bir tren daha geçti bayým Þimdiki Zaman ne de sahroþ Bayýk bir hayat Gölgesinde kaybolmuþ gidiyor Halbuki önceden yaþam nasýldý Bilmem ama gördüðüm Saadeti bana yeter haným efendi Artýk trenim yaklaþýyor bayým Yeni hayallerle görüþmek üzere Hoþçakal hoþçakal.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timucin_23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.