Sorgulanmasý elzem bir hayatýn ortasýnda Yalnýzlýðýn çýkmaz sokaklarýný arþýnlarken Biraz tereddütlü, biraz tedirgin Korkum... Ya kaybolursa kalbim tenhada
Korkma ey gönül... Bunu sana, Titreyen ezgilerle lisaný hal söyler Çölün ortasýnda yeþeren kuru bir dal söyler
Yankýlanýrken boþ sokaklarda bir hüzün kampanasý Taþlý yollarý baþýboþ arþýnlarken Biraz üzgün biraz dalgýn Aðýrlaþýr... Adýmlarým duyduðum her kahkahada
Dalma ey gönül... Bunu sana Kirpiklerden dökülen boz bulanýk sel söyler Kýrçýllaþan kakülünü daðýtan yel söyler
Yapraklar savrulurken hafif bir rüzgarla Uçmayý unutmuþ göçmen bir kuþ gibiyim Biraz þaþkýn, biraz ürkmüþ Yürürüm... Labirentler çýkar karþýma her vahada
Durma ey gönül... Bunu sana Yangýn sonrasý yaðan yaðmur,daðýlan kül söyler Reng ahenk çiçekler, lale gül söyler
Kadim kitaplar, tozlu raflar arasýndan gelirim Ufka asýlý bakýþlarým yol yorgunudur Biraz sessiz biraz yýlgýn... Yine de... "Umut Var" yazar duvardaki o eski levhada
Yýlma ey gönül... Bunu sana Kýyýsýnda dinlendiðin deniz, kumsal söyler Çocukken okuduðun onca masal söyler
Dem bu dem... Vakit ol vakittir... Uzayan gölgem kuru bir aðaç gibi düþer topraða Biraz mahçup biraz küskün Sonra apansýz... Rüzgar eser, fýrtýnalar kopar her sayhada
Küsme ey gönül... Bunu sana Kah, eli tutmaz gözü görmez bir lal söyler Kah, damarda aðý, kah yüzde melal söyler
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.