SÜKÛT-U HAYAL
ah benim akla ziyan
söz dinlemez yüreðim
bak
yine düþlüyorum
çýkýp gelse diyorum
gelmeyince
dilim neþter kesiði
bir yarayla sükût ediyor
bir bilsen ne özlemler demlediðimi
buðusu tüten
olmadýk zamanlarda
burun sýzlatan hasretle
kaç rükûya eðilip
kaç kez secdeye gittiðimi
kafdaðý ardý
büyülü masallar gibi
bu þehir
senden gayrý herkes var
ama olmayýnca
sanki cehennem gibi buralar
kalabalýklar arasýnda
yalnýzlýk çekilmiyor
sensiz düþlerde bile
sükût-u hayale uðruyorum
n’olur gel
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.