Düþler karmaþasýndan dökülen,
Sendeki çetrefilli sýzým.
Aizonai sunaðýndaki, binlerce kurbanýn
Kurumuþ kan lekelerine karýþmýþ.
Amorium’un, ipek yolu üzerine
döþenmiþ künklerinden geliyordu.!
Tutkularýmýn masumiyeti,
Nil’e kurban olarak sunulan,
Bakirelerin yitik sevdâsý ile,
Yok oldu.
Haykýrýþým ;
Her dokunduðunu, altýn’a çeviren,
Midas’ýn kulaklarýnda yankýlandý.
Dokunduðunda, tuzla buz ettin.!
Kommagene krallýðýnýn, ihtiþamlý heykellerinin,
Soðuk yüzüne vuran gülüþün ;
Bir an’da piramitlerin,
Gizemli dehlizlerinde,
Ebedi tutsak olarak, mumyaladý aþkýmý.!
Binlerce yýldýr, gizlenen sevdâm.
Ellerinle açýlmasýný bekliyor.
Ye’cüc-me’cüc’ten önce,
Sende yok olmak üzere.!
................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.