anlaþýlsýn anlaþýlmasýn yazmak gerek kimi zaptedilenleri kanayanlarýný yüreklerin
yaz günü sýcak hiç bir þeyi bahane edemezsin hiç bir mücbir sebep yoktur ki alacasýnda þu cehennemi akþamýn o insaný býrakýp kaçacak
aðlar düzayak balkonunda Þükriye teyze aðlar için için yanar koca kürede yanar dað aðzýndan soluklarý lav alev alev yürekleri daðlar
nakþolmuþçasýna benzetir her nesneyi oðluna yokluðuna yokluk kötü an sen ben hava su ve daðlar ne ki
aðlar zor kaybýna bir afet olur yaþanmýþlýk yýllarýn evladýyla seslenir her gördüðünde içten içe tüter ciðerlerinde titrek nefesi kuyular kadar derin dayanabilirsen dayan dersin yüreðim
seslenemezsin yürüyüp geçip gitmek istersin yürüyemezsin taþ deðilse yüreðin
delip geçer her nefesi hançer gibi hançereni kan damlarcasýna zehir damlarcasýna damlar acý sýcak düðümler boðazýný binlerce yýl sürecekmiþçesine acýsý yasý bölüþebilmek denersin düþünemezsin deryalarý dalgalarý bölüþmek olasý mý acýsýný
örtüp baþýný düþüyordu yollara aðýr aðýr ne yolu düþünüyordu ne topraðý ne taþý yiyecek bir lokmasý vardý tatsýz ekmeði evi ve aþý
kara yere komasýn erkencik ciðerini canýný aratmasýn her taþta toprakta evladýný eðmesin önüne baþýný
16 Aralýk 2007 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.