Kahrýn kapýsýnda gönlüm el pençe durdu
Kalp hicranla kanar iç ateþi cabasý
Aþk bertaraf etti yürek kendini vurdu
Bana çok dar kaldý sevginin kor abasý
Yýkýk kaldý umut enkazýnýn altýnda
Zayi olmak kesin her tür dil ve hecede
Bir muamma gibi yenilgi sýr batýnda
Yapýlan izahýn hükmü yoktur gecede
Kader’in cilvesi söküp aldý içimi
Hüsran çöktü yöne terse düze döndürür
Yürek yakan namert bilir kahpe seçimi
Vakte mahkum olduk belki tutar söndürür
Bir teselli yok mu bilinmezlik izinde
Hicranlarda bitti gönül demi bir anda
Sebat bir yalanmýþ herkes çýkar dizinde
Yürekler yanýyor katmerli bir yalanda
Yol sonu bellide gidilecek bir yer yok
Ecel vakti ancak çalan olur kapýmý
Ömür gelip geçti gayri meþke karným tok
Bitti bende kelam kaybettim ben çapýmý…
AZAP...(Kadri Atmaca) 23.09.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.