ŞEREFİNE...
Nikah kýydým geceye yokluðunu gizlesin,
Ben nasýl özlüyorsam, o gündüzü özlesin.
Hiçbir þey yapmasa da þu zavallý karanlýk,
Yerine þerefe der yokluðunda bir anlýk.
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha.
Saymadým meyhaneci kaç þiþe devirmiþtir,
Kaç kurdu þu illet aþk kuzuya çevirmiþtir.
Gülüþüne susuzum, dudaðýnaysa açým,
Sensiz yaþayamam ki; ben sevgine muhtacým.
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha.
Olmadýðýn hayatý yaþarým sanýyorsun,
Ýnanki güzel yarim yine aldanýyorsun.
Bir bilsen gönül dünyam nasýl yýkýk, tarümar,
Dört yanýmda hatýran, her sokakta anýn var.
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha.
Ne hayaller kurmuþtum senli bir hayat için,
Vicdanýna ne oldu, sýzlamaz mý hiç için?
Ben þimdi o yerlere sensiz mi gideceðim?
Seni sordu papatyan, ona ne diyeceðim?
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha.
Belki özlemiþsindir bilirim ben huyunu,
Sevginden mahrum kalmýþ þu bükülmüþ boyunu…
Avuçlarým boþ kaldý, sensizken terlemiyor,
Gözüme haller oldu, gayrý söz dinlemiyor.
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha.
Hasretin yýktý geçti artýk boyumu aþtý,
Yokluðuna isyaným gökyünüze ulaþtý.
Yaþadýðýn dünyada sensiz nefes nasýl zor,
Zehir bile bal gülüm acýyý kalbime sor.
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha.
Elveda der gidenler sen bir veda etmedin,
Geride býraktýðýn enkazý düþünmedin.
Her duyduðun selada bekle artýk ismimi,
Ýsimsiz mezara koy öldürdüðün cismimi.
Doðmasýn güneþ artýk olmadýðýn sabaha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha,
Her gece içiyorum þerefine bir daha...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.