O ZAMAN
Göðsüme birden, sýkýntý çöktü.
Derinden bir of, çektim o zaman.
Gözümden birden, damlalar düþtü.
Aðlamaklý oldum, iþte o zaman.
Dertler derinde, sýzlýyor her an.
Hasreti yürekte, çekiyor þu can.
Garip kuþ gibiyim, olmuyor soran.
Dünya bir zindan, olur o zaman.
Anlatmak çok zor, çile içerde.
Çareler, çaresiz, kalýyor derde.
Yalnýz bir garibim, þu gurbet’ elde.
Sýla gözümde, tüter o zaman.
Yüzüm gülse bile, içim yanýyor.
Açmadan güllerim, bir, bir soluyor.
Yaz gününde yürek, sanki donuyor.
Ýçimde umutlar, biter o zaman.
Kalem yazmaz oldu, sözlerde bitti.
Þu þirin hanemde, baykuþlar öttü.
Göz yaþým kan olup, içime aktý.
Dil susar, sözler, biter o zaman.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.