Vaktin vakitsiz kaldýðý Çok eski zamanlarda Baktým bir varmýþtým Sustum aslýmda belki de hiç yokmuþtum
Canýmýn sýkýþýp kaldýðý bir zaman aralýðýndan bakýyorum hayata Ayaklarýndan tavana asýlmýþ Öfkeli Bezgin Acýlarýna tutunup hayatta kalmak için çýrpýnan ruhuma
Ölüme durmuþ bir çiçek büyüyor ellerimde Kendinden geriye bir nefeslik caný kalmýþ Çeksem içime Yeþerecek o çocuk hayalim yeniden Ama Çeksem içime Bir baþka ölümü kucaklayacak ciðerlerim þefkatten yoksun
Böyle bir seçimle Hayata tutunmak mý Yoksa Býrakmak mý kendini karanlýða Nasýl seçilir bilemedim
Her þeyin daha basit göründüðü zamanlarý özlüyorum Oyuna açýlan o tahta kapýyý düþünüyorum Þimdi bana bu çeliþkiden kaçacak bir yer lazým Çok geç olmadan gitmeliyim biliyorum
Gýcýrtýsýný duyuyorum o tahta kapýnýn Halen oyuna davet eder gibi beni çaðýrýyor Sanýrým hafýzamda deðiþmeyen tek þey onun sesi Çokça heyecan Bolca merakla süslediðim bu aný Nedensizce tazeliðini koruyan tek þey zihnimdeki
Ne kolaymýþ kanatmak dizleri o zamanlar Bir gözümden akarken yaþlar Diðeriyle devam eden oyunu kaçýrmama heyecaný Halen düþündükçe burkuyor içimi
Oysaki Þimdi kirler öyle kolayca temizlenmiyor Çýkmýyor insanýn teninden karanlýðýn kokusu Dizlerimdeki oyun yaralarý deðil artýk içimi acýtan Görünmüyor ki kanayan yerlerim eskisi gibi
Çocukluktan kalma o yara bandý ise Avuçlarýmda terliyor çaresizlikten Göremediði yaralarý saramýyor ki zavallý
Canýmýn sýkýþýp can verdiði bir zaman aralýðýndan Karanlýða uðurluyorum bedenimi Tahta bir kapýnýn son çýðlýðý gibi gýcýrdarken ruhum Bu defa Bir yabancý gibi izliyorum kendimi
Vaktin kendi canýna kýydýðý Çok eski zamanlarda Baktým bir varmýþtým Sustum aslýnda belki de hiç olmamalýymýþtým
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.