DADAŞIM II.

Ne günlere kaldým, Ey! ehli irfan.
Ne yar bize yardýr, nede arifan.

Ömür çekti gitti, sorgu sualsiz.
Öylece ortada kaldým emsalsiz.

Sözüm dinlemiyor, kulaklar saðýr.
Ýster feryat eyle, isterse baðýr.

Güya çoban idim, fakir hanemde.
Umudum kurudu, soldu bahçemde.

Taze karlar yaðdý, gönül daðýma.
Çið kýraðý düþtü, bahçe baðýma.

Yaþamak bir düþmü, ömür hayalmi.
Ardýmdan yürüyen gelen ecelmi.

Ruhum ýstýrapta, duygum karamsar.
Gönül gülþenimi, dikenler basar.

Bir girdaba düþtüm, aðrýyor baþým.
Huzur huzur deyip inler Dadaþým
19.09.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: