havvakızı- ademoğlu

Hani bilen bilir beni,
Rengim,nem tutmus,
Rutubet dolu duvarlarin rengidir…

Kirli yesil…

Yosunlar teni,
Ruhum,hem bos,
Hem de dunyalarin dengidir…

O kadar ki beseri…

Solugumda vardir bundan oturu,
Hic kesilmedi bu zamana dek,
Bir gun kalsam dahi koturum,
Yine de eksik olmaz icimde hanek,

Yaramaz,afacan,haseri…

Ne zamanki acildi kapilarim,
Simam beyaza caldi gitgide.
Dedi insan “bende varim”
Uzak kaldik mi Hakk`a bide,

Eksik olmaz ustumuzden serri…

Buyume evresidir bir havvakizinin,
Tanidik gelir mi size acep?
Silinik olmasi mumkun degil “yazi”nin,
Madem oyle inkar etmeye ne hacet?



Sosyal Medyada Paylaşın: